Evolueren

Een luie zondagochtend.
Lang vervlogen tijden, het bloggen. Dus ik besluit nog eens door mijn eigen spinsels te snuisteren, terwijl mijn wederheft eten voorziet.

Wat ik merk is dat nu amper iets overgebleven is van waar ik enkele jaren geleden mee bezig was…
Het lakken van mijn nagels is veranderd in zelf gellish aanbrengen. Goed voor 2 weken zonder chipping.
Paardrijden ligt al langere tijd achter mij. Enkele vallen laten blijkt mijn lichaam niet capabel om die klappen te incasseren.
Student zijn, dat is ook al lang vervlogen tijd. Ben gelukkig al anderhalf jaar aan het werk als leerkracht secundair in een Brugse school!

We wonen nog steeds in onze Kortrijkse stek, we hebben onze eigen gewoontes. Fascinerend om te zien hoe je eigen leven evolueert, maar hoe je je tegelijkertijd nog levendig kunt inbeelden hoe het voorheen was.

En bloggen, tja… Soms kriebelt het wel eens, maar dat gevoel is dikwijls even snel weer verdwenen als het kwam. Misschien brengt deze post daar verandering in?

tree

Love bade me welcome

Love bade me welcome: yet my soul drew back,
             Guilty of dust and sinne.
But quick-ey’d Love, observing me grow slack
             From my first entrance in,
Drew nearer to me, sweetly questioning
             If I lack’d anything.

A guest, I answer’d, worthy to be here:
             Love said, you shall be he.
I the unkind, ungrateful: Ah, my dear,
             I cannot look on thee.
Love took my hand, and smiling did reply,
             Who made the eyes but I?

Truth Lord, but I have marr’d them: let my shame
             Go where it doth deserve.
And know you not, says Love, who bore the blame?
             My dear, then I will serve.

You must sit down, says Love, and taste my meat.
             So I did sit and eat.

George Herbert, muziek John Tavener.

Secret Santa: the sequel.

Zoals hier eerder aangegeven (in de vorige blogpost, shame on me), deed ik mee aan Secret Santa.
Ik stuurde een mailtje naar Tess, samen met mijn moodboard en andere gegevens.

moodboard_fien

Heidi van Laloe.be werd verbonden met mij, en mocht op zoek naar een geschenkje!

Dit viel op 27/12 bij mij in de bus…

cadeau

Mijn eerste reactie bij het openmaken: sh*t! (Ja, je leest het goed!)
Nee serieus. De cadeau’tjes die ze er voor mij uitkoos zijn allemaal gerecycleerd. Vanuit olifantenkaka. Leuk hé?!

Heidi ging winkelen bij “Merk-waardig”, een winkel waar ze volop het concept recup-design hanteren. Meer informatie daarover kun je vinden op hun website.
En het grappige erbij was, zelf ga ik vaak winkelen in Roeselare. Net enkele dagen ervoor sprong ik binnen bij diezelfde winkel Merk-waardig, en had die “dingen” al eens uitgebreid bekeken. “Zoiets koop je minder snel voor jezelf, maar zijn wel heel fijn om te krijgen”, dacht ik er toen nog bij. En zie… ;)

Ze koos er voor mij volgende dingen uit:

poo1poo2

Een magneet, die intussen zijn stekje heeft gekregen op onze dampkap! (Ja, de dampkap is vuil. Ik ontdekte het bij het nemen van de foto. Hoe die spetters er precies dààr zijn opgekomen is mij een raadsel, maar morgen doe ik er wat aan!)poo3

poo4

Een kerstkaartje, een sleutelhanger (die mijn sleutelbos versiert)

poo5

poo6

Een schriftje, volledig gemaakt uit het dung-papier. Op dit moment heeft het nog niet echt een bestemming, maar daar komt ongetwijfeld nog verandering in. Ik vind het niet meteen iets om zo snel wat in te krabbelen!

poo7poo8

Een collectie bladwijzertjes. (Ik vind ze echt super schattig :D)
En nu kan ik echt meer dan 1 boek tegelijk lezen, want zo zit ik nu eenmaal in elkaar :p

poo9

poo10

En als afsluiter nog een klein maar mooi kaartje, waarvoor ik ook nog een ideale gelegenheid afwacht om het te gebruiken!

poo11

En ja hoor. Allemaal uit een olifant!
Merci Heidi, ik was heel aangenaam verrast!

Zelf ging ik op zoek voor Alimonia. Na een tijdje tobben en veel rondsnuisteren vond ik -dacht ik- toch fijne cadeau’tjes.
Hoe ik het er vanaf bracht, kun je lezen in deze blogpost!

En als laatste, bedankt Tess voor het organiseren! Volgend jaar ben ik ongetwijfeld opnieuw van de partij! :-)

Zout op de patatten.

Of de vaatwas aansteken voor je slapen gaat. En de vloer? Met Vigor, uiteraard. (Ik sloeg lichtelijk in paniek toen ik gisteren geen Vigor in de winkel vond. Waarmee moest ik de vloer nu kuisen?!).
Ik spreek hier over gewoontes. Handelingen die je thuis altijd hebt waargenomen, en ook gewoon meeneemt naar je eigen stek. Het zout op de patatten bijvoorbeeld, als je ze wil koken. Dat doe ik ja, omdat ik het altijd zo gezien heb. Maar waarom? Geen idee. Ik doe het omdat het zo hoort, en het dan zeker niet mislukt. (Wat er dan precies zou mislukken, dat weet ik ook niet).

images

Toen mijn moeder vandaag langs haar neus zei “Geen zout op de patatten, dat is ongezond!” wist ik even niet wat ik hoorde. Geen zout? Wat gebeurt er dan? (Tot mijn grote opluchting smaakten ze nog redelijk naar patat en leef ik nog).
Dit deed mij stilstaan bij de gewoontes waar ik aan verknocht ben, en waarschijnlijk klakkeloos zal overnemen zonder ze in vraag te stellen.

Niet alleen handelingen neem je mee, maar onbewust spiegel je je eigen gedrag aan de voorbeelden thuis. Een prachtig voorbeeld: mijn wederhelft en ik trekken heel binnenkort in onze eigen stek. Keukenkasten inrichten hoort daar natuurlijk ook bij.
Hij doet een deel als ik even met iets anders bezig ben, en als ik dan uiteindelijk per toeval een kast opentrek vind ik dingen die er helemaal niet thuishoren. Want borden, in de kast net naast de kookplaat? Dat hoort dààr toch niet? Nee. Kruiden, die vinden daar hun plaats. Waarom? Omdat het handig is die zo dichtbij de kookpotten te hebben (en omdat het bij mij thuis zo is natuurlijk).
Alleen. Bij mijn vriend thuis staan daar net wél de borden, in die kast.

foto (1)

We nemen beiden onze standaarden van thuis mee, en dat botst wel eens. (Niet letterlijk, anders hadden we geen servies meer om ruzie over te maken). Ik maakte in ieder geval al een deal met mijn innerlijke autist, dat samenwonen nu eenmaal iets is dat je ‘samen’ doet, en niet alleen.

Toen we hier thuis nog on speaking terms waren, vertelde mijn moeder dat het ‘normaal’ is dat er wat  ruzies zijn als je kind verhuist.
Ja, jullie lazen het goed. Na een “situatie” dit weekend is het hier beeld zonder klank. Ik klasseer het onder “een ruzie omdat je kind verhuist”, maar fijn is het niet.
De ruzies vlak voor je verhuist, geloof me, dat is ook zout. Niet op mijn patatten, maar in mijn bloedend ik-hou-van-mijn-thuis-hartje. Verhuizen, spannend en pijnlijk tegelijk.

En eigen gewoontes, ja, die maak je ook.
Maar liefste wederhelft, de vaatwas zo vullen, dat wordt er geen hé?

Glazen

My stash!

Dit woord doet bij veel vrouwen waarschijnlijk een belletje rinkelen. (Indien niet, shame). Mannen zullen het er waarschijnlijk iets moeilijker mee hebben ;-)

Op een saaie zomerdag (ja, die bestaan voor mij ook) besloot ik al mijn nagellakjes vast te leggen op de gevoelige plaat. Niet dat het een voorraad is zonder einde, maar voor mij gewoon handig als “inventaris”. (Zo weet ik in de winkel zeker welke ik nog niet heb, ha).
Met een beetje zon, mijn camera en een vers tafelkleedje begon ik eraan. (Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat Carl de foto’s trok – hij meer verstand heeft van camera’s dan ik – maar ik delegeerde als geen ander).

Persoonlijk vind ik dat deze foto’s niet heel veel uitleg vragen. Als je graag de naam wilt weten van een bepaald lakje, dan laat je maar een comment achter! Ik wou liever geen ellenlange opsomming van nummertjes :-)

Here we go.

Catrice.
Door dit merk is mijn passie ontstaan. Het allereerste lakje dat ik kocht was Ultimate Nude Moulin Rouge Light. Ik werd getriggerd door het gevoel van mooie nagels hebben, en al snel was ik verkocht (en de lakjes uit het Kruidvat ook :-) ).

Er zijn twee hoofdredenen dat ik voor Catrice koos. Enerzijds de prijzen, anderzijds de toch wel positieve reviews die ik erover las. Natuurlijk is deze kwaliteit niet fenomenaal, maar naar mijn normen bleef hij toch lang genoeg zitten. De vele kleuren die het assortiment heeft (nu ik er al zoveel heb, vind ik dat het merk beperkter is qua keuze :p), en het feit dat ze vaak nieuwe kleuren lanceren maakt dit voor mij nog steeds een topmerk.
Intussen zijn ze wel iets duurder geworden, maar heb ik ook al een -voor mij- goed ritueel waarmee ik makkelijk 6 dagen zonder chips rond kan lopen met een lakje van Catrice.
Prijs per lakje: € 2,69

Collage 2

collage 11

Op deze foto is een LE tekort, namelijk C02 Play It Blue.
De caviarbolletjes vind ik wel fijn, maar verdwijnen dubbel zo snel van je nagels dan dat ik ze erop krijg…collage 4De foto hierboven toont mijn absolute favorieten uit mijn stash.
Tijdens de winter was vooral de brushed metal effect (vierde van links, Steel My Soul) een grote favo! Ik hou van het effect op mijn nagels.

Essence.
Meestal wordt Essence samen met Catrice in één adem genoemd als het over budgetmerken gaat. Dat ontdekte is dus ook snel, en heb er enkele in mijn collectie zitten. Zij hebben, naar mijn mening, frissere kleuren in hun gamma dan Catrice. Ze lakken wel goed, maar hebben zeker 2 laagjes nodig (soms streperig, soms niet egaal, … bij de eerste laag).
Prijs per lakje: € 1,69

collage 7collage 8Mijn favorieten ;)
Van deze serie ben ik echt verliefd op de lichtroze en mintgroene: Sweet As CandyThat’s What I Mint. De roze vraagt veel laagjes en dekt niet echt goed, maar ik zie het kleur gewoon graag! :-)
Ik ben grote fan van Galactic Black! Dit is iets verfijnder dan de ‘harde’ zwarte nagellak, en dat maakt hem een stuk draagbaarder.

collage 10Het linkerdeel toont aan dat ik al verschillende manieren heb geprobeerd om mijn nagels te lakken. Niets kon me echt overtuigen, maar de peel off basecoat is een absolute no go. Eén keer haperen en je hele manicure is naar de vaantjes… De caring oil verzorgt je nagels wel, maar verwacht er geen wonderen van.
De nail art toppers vind ik super. Je kiest -met een beetje stuntelen- zelf de hoeveelheid glitters op je nagels :-)

Hema.
Hema is best wel ok, maar ik heb er weinig ervaring mee. De matte topcoat doet z’n werk, maar ik ben minder fan van het effect. De witte gebruik ik voor nailart met mijn dottingtools.
Van de basecoat ben ik wel heel erg tevreden, maar daarover later meer! Deze lakjes vallen iets duurder uit dan Essence en Catrice, ik dacht gemiddeld €3 per lakje.

collage 12

Einzelgängers, setjes.
Het eerste is een staalje van Yves Rocher en vind ik eerder ‘bekakt’ op mijn nagels. De middelste kocht ik als redder in nood in Griekenland, en de Blue Vogue van Rimmel neigt eigenlijk eerder naar zwart -jammer genoeg-.
collage 3

collage 13

Het merk Alcina is eerder onbekend, denk ik.  Dit was een cadeau’tje van mijn schoonmama. De nailhardner is ook geschikt als basecoat.
Van 2be heb ik alleen deze potjes. Het rode kocht ik, samen met mijn zus, om onze teennagels te lakken en daar is het ook bij gebleven… collage 9LINKS: Over deze drie kleurtjes van Yves Rocher ben ik heel erg te spreken. Via een give-away op http://redhotjillypeppers.com/ mocht ik deze in ontvangst nemen. Hiermee ontdekte ik dan ook het su-per-gro-te verschil tussen budgetnagellak en kwaliteit… Niet dat ik nu alleen maar duurdere lakjes zal kopen, maar als ik niet echt overtuigd ben van een budgetmerk spaar ik voortaan de centjes voor een “beter” merk!
MIDDEN: Dit was een setje van 3 uit H&M, maar ik verdenk mijn moeder ervan er eentje te hebben meegenomen. Alledrie heel mooie kleuren. De twee op de foto heel subtiel, de rode is iets vuriger ;-)
RECHTS: Deze drie lakjes van ICI Paris XL zijn ook aangenaam in gebruik.

Dezzar.
Dankzij Anne van http://www.blushmuch.nl/ mocht ik dit nailartsetje ontvangen. Dit was mijn eerste kennismaking met nailart. Je kunt er wel fijne creaties mee maken, maar het vergt enige vaardigheid en vooral veel geduld! :-D
Dit zijn 2-in-1 nagellakpennen. Je hebt zowel een penseeltje als ‘tipje’.
Je kunt deze lakjes bestellen via http://www.nageldecoratie.nl/

Collage1

Accessories.
Niemand kan zijn nagels meteen perfect lakken.. Ik dus ook niet, en geloof me, ik heb er heel lang over gedaan om een goede manier te vinden!
In een volgende blogpost geef ik wel eens enkele tups en trics mee, om ook als beginnen de kneepjes van het vak te leren.
De corrector, gekocht bij Di voor ongeveer € 7, gebruik ik om mijn nagellak mooi ‘af te ronden’ bij de nagelriem en tegen mijn huid.

collage 5 collage 6Deze penseeltjes kocht ik in een opwelling op eBay. Ik had verschillende filmpjes gezien op YouTube, en wou het ook eens proberen. Voor enkele luttele eurootjes klikte ik op bestellen. Een review kan ik niet geven, maar ik vind ze er wel mooi uitzien… :p (Het is een begin ;) )

Met de dottingtools ging ik wel al aan de slag. Het is een beetje zoeken naar de hoeveelheid nagellak die je uit je flesje moet halen, en ook vooral hoelang je het kunt gebruiken. Nagellak wordt immers snel nogal ‘rekkerig’, en dan heb je meer vuiligheid dan mooie stipjes of bolletjes.

My holy grails!
Een goede zorg voor je nagels, dat staat gelijk aan een mooie manicure. Niet alleen laat ik mijn nagels af en toe een paar dagjes ‘rusten’, ook als ik ze lak draag ik er de grootste zorg voor.

Na mijn nagels kort te hebben ingewreven met dissolvant, start ik steevast met de basecoat van Hema. Die laat een melk-achtig laagje achter op je nagels, en doet de oneffenheden verdwijnen. Ik probeerde al verschillende andere basecoats, zoals die van Alcine en Essence, maar keer steeds terug naar deze. Reden? Net doordat er een ‘melk-achtig’ laagje achterblijft en hij ribbeltjes effent, weet ik zeker dat er geen kleurextract mijn nagels binnendringt. Dit besefte ik pas nadat ik de nagellak van Dezzar voor een paar dagen op deze basecoat droeg. Bij het ontlakken was mijn basecoat geel geworden! (Géél!!!!) Ik mag er niet aan denken wat dat voor mijn nagels zou betekent hebben als ik het had gedragen zonder bescherming… (Of zou kleurloze basecoat dan ook geel worden? Ik wil het liever niet proberen…). Bij courante/donkere kleuren, zoals rood, gebeurt het ook vaak dat er een kleurextract in je nagels trekt… Beschermen dus!
Verder droogt hij heel snel en lakt hij soepel. De basecoat kost € 2,50 (dacht ik).

En dan, mijn laatste ontdekking… De No Chips Ahead topcoat van Essie! Zoals hierboven beschreven, spaar ik af en toe een paar eurootjes om een duurder exemplaar te kunnen kopen. Dit is er hier eentje van!
Door deze topcoat blijft mijn nagellak minstens dubbel zo lang zitten, zónder chips of barstjes! HOERA!
Het enige wat hij af en toe durft doen is kleine luchtbelletjes op mijn nagellak zetten, maar die zijn amper zichtbaar… (Als iemand van jullie weet hoe dit komt, laat maar weten :-) ). Maar goed, dat laatste neem ik er maar al te graag bij.
Hij lakt precies als water, maar droogt niet super snel. Dat laatste is voor mij niet echt een must, omdat ik mijn nagels -bijna- nooit in a hurry lak. Ik zeg bijna, want af en toe word ik wel wakker met een dekbedprintje ;-)
Hij kost € 10,99 bij Kruidvat.
Verder heb ik, jammer genoeg, geen ervaring met Essie, al hoop ik daar binnenkort verandering in te brengen :-)

holygrail

Bourjois 1 second nail polish remover.
Hier zijn al verschillende reviews over geschreven, dus veel nieuw heb ik hierover niet te melden. Hij doet z’n werk, al moet je die ‘one second’ wel met een korreltje zout nemen. Gewoon je vinger goed bewegen in het potje, en na een tijdje is ‘t gefixt.
Naar het schijnt is die van Hema net even goed, maar die probeerde ik nog niet. Misschien als deze de geest gegeven heeft!
Hij kost € 7,99 en is verkrijgbaar bij Kruidvat, Di, …

collage 14

Als laatste, en afsluiter -mijn excuses voor de lange post-, wil ik nog meedelen: als je geïnteresseerd bent in een swatch/naam van één of ander nagellakje of product: shout! :-)

Groetjes!

Follow my blog with Bloglovin

Droom.

Vorige nacht had ik een droom waardoor ik toch even helemaal de kluts kwijt was. Geen nachtmerrie, zoals ik zo vaak heb. Wel een levensechte, emotionele droom. Mijn dag begon stilletjes en nogal verdwaasd, om tegen de middag uit te monden in een verschrikkelijke huilbui. Precies of ik voelde alle emoties helemaal opnieuw, tot diep in mijn hart..

Ik droomde over mijn nonkel Herman, die 11 jaar geleden overleden is. Een lievelingsnonkel, eentje bij wie ik elk mogelijk moment aan de lippen hing. Iemand met ongelofelijk joie de vivre, en de hele dag door het deuntje “Na de dood *na de dood*, na de dood *na de dood*, er is leven, er is leven na de dood” floot. (Dat zinnetje doet hopen, want deze nacht in mijn droom was hij er, levensecht). Optimist tot in de kist, zoals we soms ook zeggen :-)

Ik zat als leerling in een gastcollege, dat bleek door hem gegeven te worden. Ik herkende hem, maar wist wel dat hij gestorven was. Na een hele tijd geboeid te zitten luisteren, kwam er een korte pauze. Ik stapte naar mijn eigen docent, en informeerde naar zijn naam. “Herman”, waarop ik reageerde met “Je weet toch dat hij gestorven is?”.
Blijkbaar bestond er een technologie om mensen uit een vroegere context te halen, en levensecht te “projecteren”. Wij konden allemaal babbelen met hem..
Na het college merkte hij mij op, en vroeg hij vanwaar hij me zou kunnen kennen. “Dochter van M. & B.”, zei ik, waarop hij meteen wist dat ik familie was.
Hij vroeg me hoe het nu is, in onze wereld. Hij besefte dat hij dood was, en dat hij slechts een kopie was. Hij vroeg me hoe het met zijn vrouw (mijn tante, weduwe) ging, of ze zich wat kon redden.. Zo ging het gesprek nog even door… Hoe de droom eindigde weet ik niet meer echt…

Vooral van het laatste ben ik hard onder de indruk. Ook al was ik slechts 10 jaar toen hij stierf, ik heb vorige nacht met hem gebabbeld. Ik ben ervan overtuigd dat zijn stem klonk zoals die in het echt geklonken heeft, zijn rake opmerkingen waren er ook. Alleen de ontgoocheling in zijn ogen toen ik hem vertelde dat hij er al 11 jaar niet meer was, dat vind ik moeilijk.. De spijt die hij had, dat het leven zonder hem ook als een sneltrein aan ons voorbij raast..

Ergens heb ik het gevoel dat ik die droom koester. Hij was bij mij vannacht. Hij herkende me, maar tegelijk geeft het een heel vreemd gevoel… Precies alsof ik deze ochtend opnieuw een rouwperiode doorging.. Hartstochtelijke tranen, en echt, oprecht verdrietig. Met een gat in mijn hart, net alsof ik het nieuws van zijn overlijden opnieuw te horen kreeg, maar dan 11 jaar later.

Ik moest het even kwijt… Benieuwd wat deze nacht zal brengen…
Voetnoot: dankjewel Carl om mijn traantjes te deppen…

Klik hier voor het liedje “Er is leven na de dood”

Follow my blog with Bloglovin

Langzaam maar zeker.

Na een drukke periode, inclusief de nodige tijd om terug op mijn plooi te geraken, vond ik de zin om te bloggen.

Intussen ben ik -met glans- geslaagd voor mijn tweede opleiding, en ben ik nu ook leerkracht secundair onderwijs. Het kwam er dus op aan om te beginnen solliciteren, maar voor het onderwijs is dit niet zomaar reageren op vacatures. Het beste kun je zoveel mogelijk scholen aanschrijven nog voor ze in verlof gaan, en dan is het wachten geblazen. Pas eind augustus gaan scholen over tot effectieve werving. Dus… ik wacht. En wacht.

diplomaMe and my diploma :-)

Ik wacht zelfs zo lang dat ik begin te twijfelen over het wachten, ik heb immers nog een ander diploma achter de hand. Eentje waarmee ik onmiddellijk gericht kan reageren op vacatures, en me als een bezetene op het solliciteren zou kunnen werpen.

Maar hey. Ondanks de verschrikkelijke inspanningen die ik voor dat diploma gedaan heb, ‘t is nog steeds niet mijn dada. Het diploma SCW hou ik dus liever als back-up, en zet mijn pionnekes in op een job in het onderwijs. Dus wacht ik nog een beetje langer ;-)

Natuurlijk is dat niet mijn enige bezigheid. Een vakantie is er om fijne dingen te doen, en daar neem ik het van. Samen met Carl ging ik op midweek naar Centerparcs (Het Heijderbos – een echte aanrader, met heel veel activiteiten in het park zelf!), verbleef ik een weekje in Le Grand Hard met het gezin van Carl. Hier kon ik, samen met Carl, mijn paardrijkunsten terug wat bijschaven. Na een pijnlijke val begin dit jaar kampte ik met wat schrik, maar die heb ik nu wel overwonnen :-)
Als laatste bezoek ik nog een kleine week mijn zus en schoonbroer die in Heidelberg wonen, ook weer samen met Carl.

IMG_2242Look at us, being happy in Cherbourg :-)

IMG_2177

De overige gaatjes die zich nog zouden aanbieden, worden volgepropt met verhuizen, meubels kopen en samenplooien -leve Ikea!- want Carl en ik hebben beslist om vanaf eind augustus/begin september in elkaars gezelschap te overleven! (HURRAY!) De voorbereidingen hiervoor zijn al een tijdje bezig, en de grootste beslissingen zijn reeds gemaakt. Nu afwachten tot de schilder zijn ding gedaan heeft, en wij er na afloop alles mogen inpalmen (nog eens wachten, wachten, wachten dus). En ik kijk ernaar uit!

Veel meer kan ik nu niet bedenken om te schrijven. Eigenlijk wel, maar dat zou me te ver leiden en hey, de zon schijnt buiten! *bikini aantrekt*

Cheers!

IMG_2099Kleedje en sjaal: beiden 70% #soldekes #scooooore

So this was today…

Vandaag. De dag waarop mijn vader het ziekenhuis verlaten heeft…
Een beetje voor gedichtendag, maar nog meer omdat het zo toepasselijk is.

Zit m’n dasje goed
Zit m’n jasje goed
Vader gaat op stap
Is m’n pochetje d’r
M’n sigaretje d’r
Vader gaat op stap
Vader heeft vandaag dat fieve
Niet meer zo dat primitieve
Want vader is vandaag de bonvivant, de bonvivant, de bonvivant
Vive le vive le vive le vive le bonvivant
Vader gaat op stap

Vader werpt zich in het mondaine
Vader heeft vandaag iets geks
Heeft geen last meer van migraine
Vader gaat vandaag op sex
Vader heeft vandaag dat jeune
Je kunt het horen aan z’n stem
Waar de blanke top der duinen 
Past opeens niet meer bij hem
Vader heeft vandaag dat zwoele
vader gaat op het slechte pad
Nou eens niks te voetbalpoolen
Vader wil nou wel eens wat

Vader werpt zich in het wufte
Met een blue belle uit Berlijn
O, en die heeft Berliner lufte
Blote jurken van satijn
Vader werpt zich in de glazen
Oeh, vader speelt gevaarlijk spel
Kijk hem schuiven in extase
Met die blonde blauwe belle

Morgen sollst du mir schreiben
Zegt ze dicht bij vaders wang
Ewig will ich bei dir bleiben
Maar dat vond vader wel wat lang

Zit m’n dasje goed
Zit m’n jasje goed
Vader gaat op stap
Is m’n pochetje d’r
M’n sigaretje d’r
Vader gaat op stap
Vader heeft vandaag dat fieve
Niet meer zo dat primitieve
Want vader is vandaag de bonvivant, de bonvivant, de bonvivant
Vive le vive le vive le vive le bonvivant
Vader gaat op stap

Dan zegt zij: Ich heisse Jacky
Maar ineens gebeurt er wat
Vader ziet opeens een vlekkie
Op dat blote schouderblad
Vader denkt: nou ja een vlekkie
Jacky fluistert: Geh nicht fort
Maar hij krijgt een hekel aan dat nekkie
Net of het vlekkie groter wordt
Plotseling ziet ie nog een wratje
En een rare grote teen
En ineens zegt vader: Schatje
Es tut mir leid, auf wiedersehen

Vader is ineens weer vader
Door zo’n kleine kleinigheid
En voordat hij de huisdeur nadert
Ach, heeft hij eigenlijk al weer spijt
En hoe het verder gaat met die Belle gaat
Interesseert hem ook geen aap
En als hij in thuis zijn flanel staat
Staat ie te barsten van de slaap
Vader heeft niet dat mondaine
Waar ie dikwijls over praat
Maar het is een mooie scene 
Als ie voor de spiegel staat

Zit m’n dasje goed
Zit m’n jasje goed
Vader gaat op stap
Is m’n pochetje d’r
M’n sigaretje d’r
Vader gaat op stap
Vader heeft vandaag dat fieve
Niet meer zo dat primitieve
Want vader is vandaag de bonvivant, de bonvivant, de bonvivant
Vive le vive le vive le vive le bonvivant
Vader gaat op stap

Zit m’n dasje goed
Zit m’n jasje goed
Vader gaat op stap
Is m’n pochetje d’r
M’n sigaretje d’r
Vader gaat op stap
Vader heeft vandaag dat fieve
Niet meer zo dat primitieve
Want vader is vandaag de bonvivant, de bonvivant, de bonvivant
Vive le vive le vive le vive le bonvivant
Vader gaat op stap

Toon Hermans – Vader Gaat Op Stap.

Secret Santa: het einde.

Een weekje nadat de hele Secret Santa-heisa is gaan liggen (en ook een week nadat alle feesten gepasseerd zijn), vond ik tijd om een postje te schrijven.

Ik kreeg intussen bericht dat mijn “slachtoffer” Katrien het pakje goed ontvangen heeft. Kijk hier zelf eens wat er nu precies inzat :-)

Verder mocht ik ook mijn eigen geschenkje in ontvangst nemen.
Sofie stak tijd en energie om voor mij een pakje samen te stellen, en ik ben er echt blij mee! Het zakdoekhoesje is al in gebruik genomen en heb al thee gedronken, en dat freubelen, dat komt er als mijn examen gepasseerd is! :-)

foto 2


foto 3

foto 4

 

En daar zit bij:
-Een fijn kerstkaartje
– Handgenaaid zakdoekhoesje
– Enkele builtjes thee
– Een verstelbare ring en enkele oorbellen om zelf aan de slag te gaan
– Kleine “diamantjes” om in de nagellak te verwerken

Dankjewel Sofie!

En als laatste: dankjewel Tess om je schouders te zetten onder dit leuke initiatief!